پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

صورت داستان بشدت ساده است. کشاورز خرده پا تمایل به فروش فوری محصولات خود برای تامین نقدینگی دارد و تعزیرات حکومتی هم تمایلی به ریشه یابی گرانی‌های وابسته به دلال بازی‌ها و عدم پذیرش مداخله سه برند معروف در خصوص برنج را دارد. تعاون روستایی هم درگیر داستان مسئله دار خرید میوه شب عید، داستان خرما و داستان زعفران سال ۱۴۰۰ خود است و از وظایف قانونی خود بازمانده و اثرگذاری معنادار ندارد. چرا باید به کارمندان و سازمان‌هایی حقوق بدهیم که توان و اراده عمل موثر ندارند؟ آیا تغییر قیمت برنج از ۴۰ تومان به ۹۰ تومان در شرایطی از این جنس، رفتار بعید و دور از انتظاری است؟